JAK POSTĘPOWAĆ Z DZIECKIEM NADPOBUDLIWYM PSYCHORUCHOWO
I KAŻDYM INNYM
kilka porad dla rodziców
Stwórzcie jasny i przejrzysty dla dziecka system reguł, zasad, obowiązków oraz konsekwencji
za ich przestrzeganie (bądź łamanie), które będą obecne w Waszym życiu na co dzień.
Sami konsekwentnie ich przestrzegajcie. Wasza konsekwencja i wymagania stanowią dla niego drogowskaz,
dzieki Wam dziecko uczy się jak powinno się zachowywać w różnych sytuacjach.
Konsekwencje powinny następować natychmiast po fakcie i być skuteczne (czyli przeprowadzone do końca).
Pamiętajmy o tym aby konsekwencja (kara/nagroda) nie była większa od wymiaru czynu.
Wymagania i oczekiwania powinny być formułowane w formie krótkich, jasnych komunikatów (np. „Pozmywaj
naczynia” zamiast „Posprzątaj po obiedzie”, „Poukładaj zabawki na półkach” zamiast „Znowu masz bałagan
w pokoju”).
Zadbajcie o to, aby zorganizować Wasze życie codzienne tak, aby toczyło się wobec pewnego harmonogramu
(tzn. ustalmy w miarę stałe i przestrzegane godziny posiłków, odrabiania lekcji, snu, ujmijmy w harmonogramie
dodatkowe zajęcia dziecka – warto go spisać i umieścić w widocznym miejscu).
Starajcie się kontrolować Wasze emocje (złość, gniew) w kontaktach z dzieckiem. Gwałtowne reakcje wprowadzają
jeszcze większy chaos w jego życie oraz powodują wzmożoną aktywność. Postarajcie się uzbroić w cierpliwość
i wyrozumiałość, choć czasem jest to bardzo trudne.
Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo powinno mieć zapewnioną w domu atmosferę spokoju i akceptacji.
Zaakceptujcie uczucia swojego dziecka. Nie musicie sie z nimi zgadzać, nie zmienicie jednak tego co czuje
Wasze dziecko w różnych sytuacjach. Gdy uda wam się zaakceptować, że dziecko się złości, będziecie mogli
mu pomóc, np. pokazując jak sami radzicie sobie z tym uczuciem, tak aby nie zranić innych. Możecie wspólnie
wymyślać nowe sposoby na odreagowanie gniewu, wstydu itp.
Upewniajcie się, że Wasze dziecko wie o tym, że je kochacie i akceptujecie pomimo jego wad.
Chwalcie Wasze dziecko za osiągnięcia i doceniajcie jego starania (nawet jeśli efekt końcowy nie w pełni
Was satysfakcjonuje). Dostrzegając wysiłki dziecka i chwile kiedy jest grzeczne dajecie mu motywację,
żeby starało się jeszcze bardziej. Skupiajcie się wiec na tym, co by tu jeszcze można pochwalić ;-).
Zadbajcie o to by codziennie wygospodarować czas, który możecie poświęcić dziecku (np. na wspólną zabawę,
rozmowę, spacer itp.).
Pamiętajcie, że dziecko nadpobudliwe potrafi na krótko skoncentrować uwagę, warto więc je poobserwować
i zorganizować pracę (np. przy odrabianiu lekcji) zgodnie z jego możliwościami skupienia się.
Starajcie się ograniczyć czas jaki Wasze dziecko spędza przed telewizorem czy komputerem (szczególną uwagę
zwróćcie na programy z dużą dozą agresji, szybką akcją).
Dla dziecka ważne jest aby miało swój stały kącik do pracy/nauki.
Miejsce gdzie dziecko się uczy powinno być urządzone ascetycznie tzn. bez zbędnych ozdób, plakatów,
maskotek itp. Waszemu dziecku i tak trudno się skupić.
Zadbajcie o to aby podczas odrabiania lekcji nic go nie rozpraszało: wyłączcie radio, telewizor, komputer itp.,
przypilnujcie aby na biurku znajdowały sie tylko na bieżąco potrzebne przedmioty (czyli np. jeśli odrabiamy
matematykę na blacie jest zeszyt/ćwiczenie, długopis i jeśli jest potrzebna linijka bądź ekierka, reszta książek,
zeszytów i przyborów pozostaje schowana).
opracowała: mgr. Ewa Pierzchała-Kurek
na podst. Książki: “Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci” T. Wolańczyk, A. Kolakowski, M. Skotnicka.