Metoda Warnkego – to metoda, która zdobyła uznanie na świecie z uwagi na swoje mocne podstawy naukowe i przemyślane rozwiązania diagnostyczne i treningowe.
Metoda opracowana przez Freda Warnke przeznaczona jest do pracy z dziećmi
od 6 roku życia lub osobami dorosłymi, m.in.:
dzieci z trudnościami w nauce,
dzieci z problemami w nauce czytania i pisania,
uczniów z grupy ryzyka dysleksji rozwojowej,
Aparatura do metody Warnkego pozwala na pracę z osobami, które zaopatrzone są w aparaty słuchowe.
Diagnoza obejmuje 14 kroków diagnostycznych. Pierwszych 8 testów przeprowadza się za pomocą urządzenia Audio4Lab – moduł Brain Audiometr, pozostałe wykonuje się za pomocą specjalnie w tym celu zaprojektowanych narzędzi diagnostycznych. Każde z zadań testowych bada inną kompetencję
z zakresu percepcji wzrokowej, słuchowej oraz motoryki.
Opracowany przez Freda Warnke trening opiera się na dwóch zasadniczych filarach:
1.Automatyzacji przetwarzania słuchowego, wzrokowego i motorycznego.
2. Automatyzacji koordynacji półkul mózgowych.
Niezaprzeczalny atut tej metody to fakt, iż skupia się nie na objawach trudności,
a na ich przyczynach!!!
Efekty terapii funkcji podstawowych Metodą Warnkego w Polsce sprawdził zespół badawczy Instytutu Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego pod kierunkiem
prof. Małgorzaty Lipowskiej (prof. M. Lipowska, P. Pawlicka, A. Łada (2015):
„Metoda Warnkego okazała się efektywna w terapii dysleksji rozwojowej u dzieci. Szczególną wartość ma uzyskana w wyniku powyższych oddziaływań terapeutycznych, poprawa funkcjonowania badanych w zakresie konkretnych umiejętności szkolnych, co niesie za sobą szerokie możliwości praktyczne.”
M. Lipowska, P. Pawlicka, A. Łada
Badania niemieckie przeprowadzone zostały w 2001 i 2003 roku przez prof. Uwe Tewes (Medical University of Hannover). U dzieci z dysleksją w wieku 5-12, lat uzyskano poprawę wyników funkcji podstawowych już po 5 tygodniach treningu.
Metodę Warnkego polecamy szczególnie dzieciom, które już bardzo długo korzystają z innych form pomocy (zajęć korekcyjno – kompensacyjnych, wyrównawczych itp.), a mimo to nie osiągają efektów współmiernych do włożonego wysiłku.